Even lekker uit kunnen slapen, de dag zal nog lang en vermoeiend worden. Ontbijt deden we in een restaurant, Hui, Ma en Dongbin namen noodles en ik heb dumplings gegeten. Supper lekker van smaak hier. Uit de vleessoorten kon ik kiezen uit rund, varken, kip en ezel. Jawel, je leest het goed, ezelvlees. Toch maar voor het varken gekozen.
Met de taxi naar het eerste park. Hier waren sneeuw sculpturen en bijzonder mooi. Heerlijk gewandeld en rond 3 uur koffie en een klein worstje gegeten. Dat zou mij later nog opbreken. Nu wachten tot de zon onder ging.
Op naar het tweede park. Met de taxi want lag toch iets verder als we dachten. Maar ach voor 2 euro ga je niet lopen. Kaarten gekocht en naar binnen. Moeders mocht gratis, 65+, en dongbin met korting op haar studenten pas. En mocht ook in een andere rij. Wij mochten in de langste wachten tot we naar binnen mochten.
Binnen gekomen keken we onze ogen uit. Jullie moeten maar wachten tot de foto’s online komen als we terug zijn, want ik heb er heel veel gemaakt. Het park was niet zo groot dus toen we rond waren geweest naar de uitgang. Nu konden we met een gratis bus naar de stad maar wisten niet waar we afgezet zouden worden. Ook moesten we nog lang wachten en dat werdt voor mij steeds moeilijker omdat ik als lunch maar één klein k#t worstje heb gegeten. Ik begon van de honger ook aardig te trillen dus moest zo langzamerhand wel wat eten. Dus maar mar de taxi. Waarom die gratis kl&€te bus als de taxi maar 3 euro is naar de stad.
Toen het restaurant, Harbin staat ook bekend om zijn gubarou, dus wilden wij de beste. Hmm 40 minuten wachten, dat ga ik niet trekken. Dus maar een ander restaurant genomen en zeker geen spijt van gekregen.
En als je dan weer in de kou buiten staat moet je nog een toetje. Het vriest dat het kraakt, maar je moet wel het beroemde ijs gegeten hebben. Wel ik kan je vertellen dat de Italianen GEEN ijs kunnen maken. Mijn god wat was dat lekker. En toen maar een klein wandelingetje naar het hotel, rust!
Morgen gaan we weer naar huis in Yanji. Kijken of we daar nog iets gaan doen, in ieder geval willen we nog naar oom en tante in Wanqin. Dit zijn Hui haar tweede ouders toen ze op de middelbare school zat voor een paar jaar. Dus moeten we wel naar toe.
CHINA 