Sinds we in Yanji zijn valt mijn bek regelmatig op het asfalt. Dit komt door het verkeer. De eerste keer dat ik in Yanji kwam, jaren geleden, moest je bij het oversteken eerst een kruisje slaan of je tot de profeet wenden of weet niet welke anderen er zijn, maar het was altijd weer een godswonder als je heelhuids de overkant haalde. Maar sinds afgelopen jaar is hier een een behoorlijk verandering in plaatsgevonden. Hier staan bij alle kruisingen en de meeste oversteek plaatsen allemaal camera’s. De verkeersregels zijn behoorlijk aangescherpt en de boetes niet mals. Als een automobilist niet stopt voor overstekende voetgangers, heeft hij een paar dagen later een flinke prent op de deurmat liggen. Ook voor het overschrijden van de snelheid staat een behoorlijke boete. Dus tegenwoordig is hier iedereen zeer voorzichtig. Als je bij een oversteek plaats waar camera’s staan komt, stoppen ze al voordat je twee stappen hebt gedaan. En elke keer als dit gebeurd moet ik mijn kin weer van het wegdek af rapen.
Vandaag naar de boekenwinkel. Hui heeft een paar boeken over schetsen gekocht en ik hele dunne penselen. Nu kan ik ook wat kleinere details gaan bewerken. Op de terugweg even wat sushi gegeten. Super lekker, binnenkort hier nog maar eens langs.
Morgen gaan we naar Wanqin bij oom en tante op bezoek. Hier heeft Hui in haar middelbareschooltijd bij in huis geleefd omdat de school te verweg van haar dorp was. Dus zijn dit een aantal jaren haar tweede ouders geweest. Dus altijd wanneer we in de buurt zijn gaan we bij hun langs. Kijken hoe groot hun kleinkind is geworden. De reis gaan we per bus maken dus onderweg kijken of we nog leuke foto’s kunnen maken.
CHINA 